Kartal escort arka sokakları geceleri farklı bir dünyayı saklardı. Lambaların soluk ışıkları, yorgun yüzleri ve sessiz çığlıkları gizlerdi. İşte o sokaklardan birinde, Elif adında genç bir kadın hayatını sürdürmeye çalışıyordu. Henüz yirmi üç yaşındaydı, ama yüzünde yılların yorgunluğu, gözlerinde ise derin bir hüzün vardı.
Elif’in çocukluğu kolay geçmemişti. Babası evi terk etmiş, annesi hasta ve çaresizdi. Küçük kardeşiyle birlikte hayatta kalmaya çalışırken okulunu domalarak veren bırakmak zorunda kalmıştı. İlk iş deneyimleri kafelerde garsonluk ve evlerde temizlik işleri oldu. Fakat kazandığı para ne kirasını ödemeye ne de annesinin ilaç masraflarına yetiyordu. Borçlar birikiyor, umutları azalıyordu.
Bir gün, tanıştığı birkaç kadın Elif’e “geceleri daha kolay para kazanabileceğini” söyledi. İlk başta reddetti. “Ben yapamam” dedi. Ama annesinin hastaneye kaldırılması ve cebinde tek kuruş kalmaması, onu istemediği bir yola sürükledi. O gece, genç yaşta Kartal escort sokaklarında hayat kadını olarak çalışmaya başladı.
Her akşam, evden çıkmadan önce aynaya bakıyor, kendi gözlerine bakarak kendini evli esc sorguluyordu. “Ben kimim?” derdi içinden. Karşısında duran kişi, hayaller kuran genç kız değil, çaresiz ve yorgun bir kadındı. Yine de ertesi gün çıkmak zorundaydı. Çünkü annesinin ilaçlarını almak, kirayı ödemek ve kardeşine destek olmak zorundaydı. Hayatta kalmak zorundaydı.
Elif’in tek kaçış noktası, gündüzleri sahile gitmekti. Denizin kıyısına oturur, dalgaların sesiyle huzur bulmaya çalışırdı. İçinde hâlâ bir umut vardı: bir gün kendi küçük dükkanını açmak, insanlara kendi cimcif emeğiyle kazandığı şeyleri sunmak. Çocukluğundan beri hayal ettiği bu dükkân, onun zihninde bir güven limanıydı.
Bir yanıt yazın