Ümraniye escort dar sokaklarından birinde, yorgun adımlarla yürüyen genç kadın, çantasını omzundan düşmemesi için sıkıca tutuyordu. Adı Elif’ti. Henüz yirmi bir yaşında olmasına rağmen, hayat ona pek çok acıyı erken tattırmıştı. Çocukluğundan beri türlü sıkıntılarla boğuşmuş, hayata tutunmayı tek başına öğrenmek zorunda kalmıştı.
Elif, liseyi bitiremeden çalışmak zorunda kalmıştı. Evdeki yük yavaş yavaş onun üzerine sert binmişti. Bir süre bir tekstil atölyesinde çalıştı; uzun saatler, düşük maaş, sürekli baskı… Elif ne kadar çabalarsa çabalasın, bir türlü yetişemiyordu. Sonunda çalıştığı atölye kapanınca işsiz kaldı ve hayat daha da zorlaştı.
Günlerce iş aradı. Her mülakatta aynı sözleri duymaktan yorulmuştu: “Deneyimin yok”, “Personel alımı durduruldu”, “Seni ararız.” Cebindeki son paralar tükenmeye başladığında, içindeki çaresizlik büyüdü. Ev sahibinin götten seven sürekli kapıya dayanması, annesinin artan sağlık masrafları, üstüne üstlük işsizlik… Hepsi onu köşeye sıkıştırıyordu.
Tam o dönemde, yanlış insanlarla tanıştı. Ona kolay para kazanabileceğini, geceleri çalışarak borçlarını kapatabileceğini söylediler. Sonunda istemeden de olsa hayat kadınlığına sürüklendi.
Her gece Ümraniye vip escort soğuk kaldırımlarında yürürken aynı şeyi hissediyordu: derin bir yalnızlık. İnsanların hızlı adımlarla yanından geçişi, arabaların hızla uzaklaşması, kimsenin onu fark etmeyişi… Elif, kendisinin sadece bir gölge olduğunu düşünmeye başlamıştı. Yaptığı iş onu her gün biraz daha yıpratıyor, insanlara olan güvenini azaltıyordu.
Bir yanıt yazın