Ümraniye escort arka sokaklarında, gece sessizliğini sadece uzaktan gelen araba sesleri escort bozuyordu. Soğuk hava insanın içine işliyor, şehir ışıkları bile yorgun görünüyordu. Elif, montunun yakasını kaldırmış, ellerini cebine sıkıştırmış halde yürüyordu. Henüz yirmi dört yaşındaydı ama yüzündeki çizgiler, ondan daha yaşlı bir kadının izlerini taşıyordu.
Hayat Elif’e adil davranmamıştı. Çocuk yaşta babasını kaybetmiş, annesiyle birlikte küçük bir gecekonduya sığınmışlardı. Lise yıllarında okuldan kondom ayrılmak zorunda kalmış, annesinin ilaç masraflarını karşılamak için çalışmaya başlamıştı. Önce temizliklere gitti, sonra garsonluk yaptı ama geçim o kadar zordu ki bir noktadan sonra ne yapacağını bilemez hale geldi.
Bir gün, çok güvendiği bir arkadaşının yönlendirmesiyle kendini hiç istemediği bir dünyanın içinde buldu. Başta “sadece birkaç kez” diyerek milf kandırdı kendini. Ama birkaç kez, bir süre sonra geçim yolu haline geldi. Elif, bir “hayat kadını” olmuştu. Her gece eve döndüğünde aynaya bakamıyor, içindeki suçlulukla baş edemiyordu.
Ümraniye escort dar sokaklarında yürürken düşündü: “Ben ne zaman bu hale geldim?”
Her şey annesinin ölümüyle başlamıştı aslında. O gün, evde yalnız kalmış, hayatın tüm ağırlığı bir anda omuzlarına çökmüştü. Artık ne bir ailesi, ne de güvenebileceği biri vardı. Hayatta kalmak için seçmediği bir yoldaydı ama yine de pes etmemişti.
Bir gece, karşısına çıkan yaşlı bir kadın ona bir broşür uzattı. Üzerinde “Kadın Dayanışma Merkezi – Ümraniye escort Şubesi” yazıyordu. İlk başta aldırmadı ama sabah olduğunda broşüre yeniden baktı. İçinde bir ses, “Belki hâlâ şansın vardır,” diyordu. Cesaretini toplayıp merkeze gitti.
Orada, kendisi gibi zor durumda olan kadınlarla tanıştı. Dinlendi, anlaşıldı, destek gördü. Gün geçtikçe toparlanmaya başladı. Derneğin yardımıyla bir kuaför kursuna yazıldı. Her gün biraz daha güçleniyor, biraz daha gülümsüyordu.
Bir yanıt yazın