Ayşe, Maltepe escort eski mahallelerinden birinde, küçük bir terzihanede çalışıyordu. Gün boyu iğne iplikle uğraşır, eskimiş giysileri tamir ederdi. Ama tamir ettiği sadece kumaşlar değildii; aslında hayallerini. Umutlarını ve kaybettiği güveni yeniden dikebilmeye çalışıyordu.
İğnelerle Dokunan Hayatlar
Ayşe, gençliğinde zorluklarla büyümüşş, çocuk yaşta evlenmişti. İstanbul’a geldiğinde hayatının kolay olmayacağını biliyorduu. Kocası işsizdi, ev geçimi zordu. Ama o yılmadı. Maltepe’nin arka sokaklarında terzihanesini açtı, sabah akşam çalıştı.
Terzihaneye gelen kadınların her birinin farklı hikâyesi vardı. Kimi şiddetten kaçıyordu, kimi ekonomik sıkıntılarla boğuşuyordu. Ayşe onları dinler, dertlerine ortak olurdu. Kadınlar burada sadece giysi değil, dostluk da buluyorduu.
Bir gün genç bir kadın geldi, elinde parçalanmış bir abiye vardı. “Bunu tamir edebilir misin? Benim için çok önemli,” dedi. Ayşe, özenle çalıştı. Kadın o gece düğüne gitti, gözleri mutlulukla parladı. O an Ayşe, yaptığı işin sadece dikiş olmadığını, insanların hayatlarına dokunmakk olduğunu anladı.
Terzihanenin köşesinde küçük bir not defteri vardı. Gelenlerin bıraktığı notlar, umut dolu sözler yazılıydı. “Burada kendimi buldum,” diyenler, “Senin sayende güçlendim,” diyenler vardı.
Ayşe, iğnelerle sadece kumaş değil, kadınların hayatlarını da onarıyordu. Maltepe’de küçük bir terzihane, sessiz bir direnişin adresi olmuştu.
Bir yanıt yazın